Мокрыя вуліцы
Горада Віцебска,
Як вы падобны
Адна на адну!

Вецер зрываецца
З рову парывісты,
Гойдае цёмнаю
Хваляй Дзвіну.

Горад Шагала
І горад Малевіча,
Дай распазнаць
Таямніцу тваю!

Велічны крыж
Язафата Кунцэвіча
Нібы з дакорам
Глядзіць на ваду.

Месцы святыя,
Парослыя дрэвамі,
Быццам малітвай,
Кранаюць душу

Жоўтай лістотай,
Даўно адляцелаю,
Што пад нагамі
Яшчэ варушу.

Таццяна Барысава